Όταν οι Γιαννιώτες στήνουν καυγά στο δάσος

Σάββατο, 6 Φεβρουαρίου 2010

Θύμιος Τζάλλας

 Ένα καθημερινό επεισόδιο χθες το μεσημέρι στο δάσος του «Φρόντζου» φανερώνει τη νοοτροπία μας απέναντι στα ζητήματα που μας προκύπτουν. Κάποιος καταγγέλλεται ότι βασανίζει ατιμώρητος τα ζώα, άνθρωποι βασανίζουν με τη συμπεριφορά τους την αισθητική και αρμονία του τόπου και στο βάθος μια ανήμπορη, βαριεστημένη αστυνομία. Όλα αυτά σε μια πόλη χωρίς υποδομές και κυρίως με ξεχασμένους τους κανόνες και τον τρόπο επίλυσης των προβλημάτων της.

Πριν δύο εβδομάδες περίπου, περίοικοι στο δάσος του «Φρόντζου» κατήγγειλαν επωνύμως συμπολίτη μας για το βασανισμό ενός σκυλιού και μάλιστα τυφλού. Υπέβαλλαν επιπλέον μήνυση, αφού υποστηρίζουν ότι η επίθεση δεν είναι μεμονωμένη, μιας και ο συγκεκριμένος, ηλικιωμένος κύριος κατ’ επανάληψη χτυπάει τα αδέσποτα σκυλιά που συχνάζουν στον «Φρόντζο». Τον ενοχλούν στη βόλτα του.
Χθες το μεσημέρι στην «αφετηρία» της διαδρομής για πεζούς και δρομείς παίχτηκε η δεύτερη πράξη του «δράματος». Πρόκειται για ένα περιστατικό το οποίο συγκεντρώνει με ένα μοναδικό τρόπο τη νοοτροπία που επιδεικνύουμε σε πολλές εκφάνσεις της καθημερινότητας μας. Θα καταλάβετε αμέσως γιατί…

Καυγάς ανθρώπων
Γύρω στις 2 και μισή ένας περίοικος είδε και πάλι τον ηλικιωμένο να επιτίθεται σε έναν σκύλο που  έπινε νερό από ένα κουβά ακριβώς κάτω από τη βρύση. Ο περίοικος όμως έχασε την ψυχραιμία του. Ναι μεν κάλεσε αμέσως την αστυνομία, αλλά

στο μεσοδιάστημα είχε προλάβει να απειλήσει τον ηλικιωμένο ότι θα έχει την ίδια… τύχη με τον σκύλο αν το ξανακάνει. Αυτή η απειλή έδωσε ένα καλό πάτημα στον ηλικιωμένο να καλέσει και εκείνος με τη σειρά του την αστυνομία. Όλα συνεβαίνανε μέσα σε σκηνικό μεγάλης έντασης. Ο περίοικος απειλούσε θεούς και δαίμονες, ενώ στο μεσοδιάστημα άρχισαν να καταφθάνουν οι φίλοι και τα παιδιά του… αντιδίκου. Κόντεψε να γίνει το έλα να δεις. Ένας τύπος μπήκε στο δάσος του Φρόντζου σπινάροντας με το αυτοκίνητό του ανάμεσα σε έκπληκτους δρομείς και περιπατητές. Χτύπησε την πόρτα με δύναμη πίσω του, συστήθηκε ως ο γιος του ηλικιωμένου και άρχισε να βρίζει δεξιά και αριστερά. Το δάσος δονούταν από φράσεις του στυλ: ζώα, βλάκες και νταβατζήδες. Τα σκυλιά φυσικά είχαν λουφάξει σε μία γωνία. Ήταν η ώρα των ανθρώπων να τσακωθούν. Η αλήθεια είναι ότι ο περίοικος ήταν σαφώς πιο ψύχραιμος, όπως και μία κυρία που κατέφθασε επειδή ταΐζει τα αδέσποτα. Η τελευταία δέχθηκε κανονική σεξιστική επίθεση με άθλια υπονοούμενα. Ο τύπος με το αυτοκίνητο την κατηγορούσε ότι πριν από λίγες μέρες έβρισε κι εκείνη τον πατέρα του χυδαία. Μετά από λίγο κατέφθασε και άλλο αυτοκίνητο με σπινάρισμα. Ήταν ο άλλος γιος, προφανώς απόφοιτος στην ίδια σχολή οδηγών, ο οποίος επιπλέον πήγε αμέσως να ρίξει ξύλο. Στο μεσοδιάστημα και με 30 λεπτά καθυστέρηση είχε καταφθάσει και ένα περιπολικό. Πλάι στους καυγατζήδες μια ιδιότυπη ομάδα περιπατητών και δρομέων άρχισε να συγκεντρώνεται. Εκεί πια άκουγες ό, τι ήθελες. Από συμπολίτες που έτρεχαν να μην ανακατευτούν, μέχρι άλλους που συζητούσαν για το πόσο αποτελεσματική και έξυπνη είναι η φόλα μέσα σε σοκολατάκι... Με αυτά και με αυτά άρχιζε πια να σε πιάνει η ώρα σου. Όλο όμως αυτό το σκηνικό άξιζε τον κόπο γιατί σε λίγο άρχιζε το καλύτερο: η αστυνομία αναλάμβανε δράση.

Η ώρα των… αρχών
Καταρχάς ήταν ηλίου φαεινότερο ότι οι αστυνομικοί βαριόνταν θανάσιμα να βρίσκονται εκεί. Ήταν δύο νέα παιδιά, βαριεστημένα που ακούγανε τις φωνές εκατέρωθεν. Όταν δε αποφάσισαν να παρέμβουν άρχισαν απίθανους αυτοσχεδιασμούς. Ο ένας ζήτησε να μάθει αν το σκυλί που δείρανε ήταν αδέσποτο ή όχι. Αφού έμαθε από τον ίδιο τον περίοικο ότι απείλησε τον ηλικιωμένο το κατέγραψε σε ένα μπλοκ. Μετά παρότρυνε την κυρία να απευθυνθεί στις φιλοζωικές οργανώσεις. Αυτές στα Γιάννενα δεν υπάρχουν. Όταν έμαθε ότι δεν υπάρχουν, τους είπε να φωνάξουν τον δήμο. Ούτε κυνοκομείο υπάρχει, επομένως ο δήμος δεν μπορεί να κάνει τίποτε για τα αδέσποτα. Αφού είδε κι αποείδε με τις λύσεις που εκείνη τη στιγμή του κατέβαιναν στο μυαλό, ζήτησε από τους φιλόζωους να «φτιάξουν εκεί πέρα μια περίφραξη». Μνημειώδης η έλλειψη εκπαίδευσης στην ελληνική αστυνομία, έχει ως αποτέλεσμα οι νέοι αστυνόμοι (αφήνω κατά μέρος τους μεγαλύτερους...) να μην μπορούν να χειριστούν στοιχειωδώς σωστά μια απλή υπόθεση, αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Αλλά να φτάνουν να συστήνουν και μια παράνομη λύση!

Το τέλος
Το παράδοξο είναι ότι κανείς δεν αναζήτησε τον άνθρωπο που είχε καταγγελθεί επειδή χτύπησε το σκύλο. Ο τελευταίος με προτροπή συγγενών και φίλων είχε μπει μέσα στο δάσος του Φρόντζου για να συνεχίσει τη βόλτα του. Αντί ο αστυνομικός να ζητήσει να τον δει και να πράξει τα προβλεπόμενα (ο βασανισμός ζώου αποτελεί ποινικό αδίκημα και επισείει μέχρι εξάμηνη φυλάκιση και 1500 ευρώ πρόστιμο) κατέθεσε την ιδεολογική του… πλατφόρμα για τα αδέσποτα. Στο μεταξύ η ένταση είχε εκτονωθεί. Όσοι πριν τσακώνονταν με αγοραίες φράσεις, τώρα έβρισκαν σιγά σιγά και με έναν μαγικό τρόπο, δρόμο συνεννόησης. Ο τύπος που σπίναρε με το πρώτο αυτοκίνητο πέταξε το άδειο πακέτο με τα τσιγάρα αποκαμωμένος στο χορτάρι. Το πλήθος άρχισε να διαλύεται. Η τελευταία φράση ανήκει στον έναν από τους δύο αστυνομικούς του περιπολικού. Όταν πέρασε και ο τελευταίος κάτοικος λέγοντας του «γεια σας», εκείνος απάντησε με έναν μεσημεριάτικο, νυσταλέο βρυχηθμό και τράβηξε ένα μακρόσυρτο γειααααά. Η πόλη είχε μόλις λύσει ένα ζήτημα της.