Τι συνέβη ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, λεπτό προς λεπτό, στο πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ...

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ εξιστορεί στο Press-gr ολόκληρο το περιστατικό που κατέληξε στη μήνυση σε βάρος του: Το "αυθάδες ύφος", η "αχαρακτήριστη συμπεριφορά", τα "ασύστολα ψεύδη" της γραμματέως του προέδρου και το "δικαίωμα ενημέρωσης" του πολίτη που "στον ΔΟΑΤΑΠ θεωρείται “απόπειρα βιαιοπραγίας κατά υπαλλήλου”"!

Από τον Μιχάλη Παντούλα
βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ιωαννίνων

Κυρία Κοκκόρη,
Στο http://www.press-gr.blogspot.com/ δημοσιεύσατε στις 10.11.09 “αποκλειστικό ρεπορτάζ”, που αναφέρεται στο πρόσωπό μου. Για την αποκατάσταση της αλήθειας οφείλω να σας πληροφορήσω επί των πραγματικών περιστατικών, ζητώντας εκ των προτέρων συγγνώμη για τη λεπτομερή καταγραφή των γεγονότων. Και τούτο γιατί το ψέμα λέγεται με μεγάλη ευκολία, ενώ η υπεράσπιση της αλήθειας χρειάζεται πολύ κόπο.
1. Στις 4.11.09 (1:30 περίπου το μεσημέρι) επισκέφτηκα το ΔΟΑΤΑΠ για να ενημερωθώ για την αναγνώριση του πτυχίου και του μεταπτυχιακού τίτλου του Ιωάννη Δολιώτη, απόφοιτου Σχολής Πολιτικών Μηχανικών αγγλικού πανεπιστημίου. Το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν έχει καμία συγγενική σχέση με εμένα ή άλλο πρόσωπο της οικογένειάς μου, ούτε εξ αίματος ούτε εξ αγχιστείας, όπως αναγράφεται στο σχετικό ρεπορτάζ. Δεν είναι λοιπόν συγγενής και πολύ περισσότερο “ανηψιός” μου, όπως ψευδώς, αλλά σκοπίμως, σας έχουν πληροφορήσει.
2. Για το συγκεκριμένο θέμα θέλησα να ενημερωθώ από τον Πρόεδρο του ΔΟΑΤΑΠ για τους εξής λόγους: α) η υπόθεση εκκρεμούσε από τις 9.2.2009, β) κρίσιμα στοιχεία του φακέλλου που είχαν αποσταλεί από την Αγγλία και είχαν παραληφθεί από τον ΔΟΑΤΑΠ στις 25.6.09, πρωτοκολλήθηκαν κατά ανεξήγητο λόγο ύστερα από δυόμισι ολόκληρους μήνες, δηλαδή στις 7.9.09 και γ) η τελευταία πληροφόρηση που είχε ο ενδιαφερόμενος από τη συγκεκριμένη υπηρεσία ήταν ότι “δεν είχαν υπογράψει δύο καθηγητές του Πολυτεχνείου”, ώστε να ολοκληρωθεί η αναγνώριση των τίτλων του. Η ενημέρωση αυτή μου φάνηκε προβληματική γι' αυτό και...


υποσχέθηκα στον ενδιαφερόμενο ότι θα ερευνήσω προσωπικά την υπόθεση.
3. Κατά την επίσκεψή μου στο γραφείο του Προέδρου του ΔΟΑΤΑΠ ενημερώθηκα από τη γραμματέα του κα Μαρία Λαΐνα ότι ο ίδιος απουσίαζε, όπως επίσης και ο Αντιπρόεδρος του Οργανισμού. Ζήτησα, λοιπόν, από την ίδια αν είναι δυνατό να με ενημερώσει για τη συγκεκριμένη υπόθεση, δίνοντάς της προς τούτο ό,τι στοιχείο διέθετα.
4. Η κα Λαΐνα με ενημέρωσε ότι το φάκελλο του ενδιαφερομένου τον χειρίζονταν η ειδική εισηγήτρια κα Γεωργία Νικολοπούλου, η οποία, όπως μου είπε, εκείνη τη στιγμή συνεδρίαζε με την επιτροπή της στο διπλανό ακριβώς γραφείο με το δικό της. Στην ερώτησή μου αν θα μπορούσα να της ζητήσω κάποια πληροφόρηση η απάντησή της ήταν ότι “κανείς δεν επιτρέπεται να διακόψει τη συνεδρίαση της επιτροπής”. Στη δεύτερη ερώτησή μου αν κάποιος από το γραφείο της θα μπορούσε να με πληροφορήσει σχετικά, η νέα απάντησή της ήταν πως “η κα Νικολοπούλου δεν επιτρέπει σε κανέναν να ενημερώνει για θέματα που χειρίζεται η ίδια”. Μετά από αυτή την εξέλιξη την παρακάλεσα να ανοίξει τον υπολογιστή της και να δει αν όντως λείπουν οι υπογραφές των δύο καθηγητών, λέγοντάς της επί λέξει: “αν οι υπογραφές των καθηγητών έχουν τεθεί τότε όλη η συζήτηση που κάνουμε είναι μάταιη”. Άνοιξε τον υπολογιστή της με δυσφορία και μετά από λίγη ώρα μου είπε ότι “λείπουν οι υπογραφές των δύο καθηγητών”. Της ζήτησα τα ονόματά τους και μου είπε ότι “είναι η κα Νικήτα και ο κος Ευθυμιάδης”, καθηγητές του ΕΜΠ.
5. Μετά την εξέλιξη αυτή τη ρώτησα αν γνωρίζει το χρόνο ολοκλήρωσης των εργασιών της επιτροπής, που συνεδρίαζε στο διπλανό γραφείο, όπου, όπως μου είχε πει, ήταν η υπεύθυνη του φακέλλου του ενδιαφερόμενου. Στην απάντησή της ότι μπορεί να φτάσει και μέχρι της 5μ.μ. τη ρώτησα για το χρόνο παραμονής της ίδιας στο γραφείο της και αν θα μπορούσε να υπάρξει άλλος τρόπος επικοινωνίας, από τη στιγμή που η συνάντηση με την κα Νικολοπούλου ήταν αδύνατη. Μου είπε ότι η ίδια θα αποχωρούσε στις 3μ.μ.. Στην παράκλησή μου αν θα μπορούσα να επικοινωνήσω τηλεφωνικά μαζί της και τη θετική της απάντηση, ζήτησα το τηλέφωνο του γραφείου της και της έδωσα τη δική μου κάρτα. Διαπίστωσε έτσι ότι είμαι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Την ευχαρίστησα εκ των προτέρων για τον κόπο της να με πάρει τηλέφωνο, εφόσον είχε κάποια πληροφορία επί του θέματος και βγήκα από το γραφείο της.
6. Κατά την έξοδό μου από αυτό είδα ότι η πόρτα του διπλανού γραφείου, στο οποίο η κα Λαΐνα μου είχε πει ότι βρίσκονταν η κα Νικολοπούλου, ήταν ανοιχτή. Τα πρόσωπα που ήταν μέσα στο γραφείο συζητούσαν όρθια, γεγονός που έδειχνε ότι η συνεδρίαση είχε ήδη λήξει.
7. Επέστρεψα στο γραφείο της κας Λαΐνα, την ενημέρωσα ότι η πόρτα του γραφείου συνεδρίασης της επιτροπής ήταν ανοιχτή και την παρακάλεσα να με συστήσει στην κα Νικολοπούλου, καθότι δεν τη γνώριζα. Η κα Λαΐνα με αυθάδες ύφος μου είπε ότι η επιτροπή συνεδρίαζε ακόμη και στην επιμονή μου να έλθει για να το διαπιστώσει και η ίδια βγήκε από το γραφείο της, ήλθε στην είσοδο του άλλου γραφείου (3 μέτρα απόσταση περίπου), είδε τα πρόσωπα που ήταν μέσα και έκλεισε με αυθαδέστερο τρόπο την ανοιχτή πόρτα λέγοντάς μου: “κύριε, η επιτροπή συνεδριάζει και δεν έχετε το δικαίωμα να ενοχλήσετε την κα Νικολοπούλου”. Στην επιμονή μου ότι η επιτροπή είχε ολοκληρώσει τη συνεδρίαση, η ίδια μπήκε θυμωμένη στο γραφείο της και έκλεισε με δύναμη την πόρτα του.
8. Όπως θα έκανε ο καθένας χτύπησα την κλειστή πλέον πόρτα του γραφείου συνεδριάσεων για να μου ανοίξουν. Πραγματικά μία κυρία (αργότερα έμαθα ότι ήταν η κα Αλαχούζου, Διευθύντρια της Διεύθυνσης Αναγνώρισης Τίτλων) άνοιξε την πόρτα και ρώτησε να μάθει τί συμβαίνει. Της είπα ότι η κα Λαΐνα με ενημέρωσε ότι στο συγκεκριμένο γραφείο βρίσκεται η κα Νικολοπούλου και θα ήθελα να μιλήσω μαζί της για θέμα που χειρίζεται υπηρεσιακά η ίδια. Προς μεγίστη έκπληξή μου η κα Αλαχούζου με πληροφόρησε ότι η κα Νικολοπούλου δεν βρίσκονταν εκεί, αλλά στο γραφείο της στον 3ο όροφο του κτιρίου.
9. Ήταν, πλέον, φανερό ότι η Γραμματέας του Προέδρου του ΔΟΑΤΑΠ κα Λαΐνα επί είκοσι περίπου λεπτά έδινε ψευδείς πληροφορίες σε έναν πολίτη, που είχε ζητήσει ενημέρωση για συγκεκριμένο θέμα. Επέστρεψα στο γραφείο της και της είπα ότι η συμπεριφορά της ήταν αισχρή, ότι θα έπρεπε να ντρέπεται γιατί βρίσκεται σε μία κρίσιμη θέση και εκθέτει τον προϊστάμενό της και κατέληξα με την εξής φράση: “αν έτσι συμπεριφέρεστε σε κάποιον που διαπιστώσατε ότι έχει την ιδιότητα του βουλευτή, φαντάζομαι πώς συμπεριφέρεστε στους απλούς πολίτες. Γι' αυτό και όσοι είχαν ή έχουν συναλλαγή με το πρώην ΔΙΚΑΤΣΑ και τον τωρινό ΔΟΑΤΑΠ, αγανακτούν από την πρώτη στιγμή και σέρνουν τα εξ' αμάξης”. Ζήτησα να μιλήσω με τον προϊστάμενο της κας Λαΐνα. Η κα Αλαχούζου μου δήλωσε ότι είναι η ίδια και με παρακάλεσε να συζητήσουμε το όλο θέμα στο γραφείο της.
10. Η κα Αλαχούζου κατά την είσοδο στο γραφείο της ζήτησε από τη γραμματέα να ειδοποιηθεί η κα Νικολοπούλου να έλθει στο γραφείο της αμέσως. Επειδή όμως η προσέλευσή της καθυστερούσε η κα Αλαχούζου κατέβηκε στο γραφείο της κας Λαΐνα (την ακολούθησα και εγώ στην κίνησή της αυτή), όπου συνάντησε την κα Νικολοπούλου περικυκλωμένη από την κα Λαΐνα και 3-4 άλλα πρόσωπα, που κάτι συζητούσαν σε έντονο ύφος. Την παρακάλεσε να την ακολουθήσει και κατευθύνθηκαν στο γραφείο της. Η κα Νικολοπούλου το πρώτο που είπε στην κα Αλαχούζου ήταν ότι η ίδια δεν γνώριζε τίποτα από ό,τι συνέβη, καθότι ήταν στο γραφείο της. Φαινόταν αρκετά πιεσμένη, γεγονός που έδειχνε ότι στο διάστημα που μεσολάβησε από το γραφείο της μέχρι το γραφείο της κας Αλαχούζου είχε υποστεί την πρώτη ψυχολογική πίεση. Στην ερώτησή μου εάν συμμετείχε έστω και για λίγο χρονικό διάστημα στη συνεδρίαση της επιτροπής, όπως μου είχε αναφέρει η κα Λαΐνα, η απάντησή της ήταν αρνητική. Η κα Αλαχούζου με ενημέρωσε επίσης ότι στο γραφείο συνεδριάσεων ήταν τη συγκεκριμένη στιγμή η καθηγήτρια κα Νικήτα παρουσία που επίσης μου έκρυψε η κα Λαΐνα.
11. Στη συνάντηση που ακολούθησε με τους τρεις μας (την κα Αλαχούζου, την κα Νικολοπούλου και εμένα) η κα Νικολοπούλου με ενημέρωσε ότι οι καθηγητές κα Νικήτα και κος Ευθυμιάδης είχαν υπογράψει από τις 30.9.09 και 16.10.09 αντιστοίχως τα σχετικά έγγραφα, που αφορούσαν στην αναγνώριση των τίτλων του ενδιαφερόμενου και ότι ο φάκελλός του είχε διαβιβαστεί από την ίδια στην κα Αλαχούζου. Είναι χαρακτηριστικό ότι μισή ώρα πριν η κα Λαΐνα με είχε διαβεβαιώσει ψευδώς ότι εκκρεμούσαν ακόμη οι υπογραφές τους. Η κα Αλαχούζου με τη σειρά της με διαβεβαίωσε ότι η ίδια είχε θέσει την υπογραφή της στις 23.10.09 και ότι ο σχετικός φάκελλος από εκείνη την ημέρα βρίσκονταν στο γραφείο του Αντιπροέδρου του Δ.Σ. του ΔΟΑΤΑΠ προς υπογραφή. Η καθυστέρηση υπογραφής από τον κο Αντιπρόεδρο οφείλονταν, όπως μου είπε, στο γεγονός ότι ο ίδιος ήταν σε εκπαιδευτική εκδρομή. Φαντάζεται ο καθένας την έκπληξή μου!!! Παρακάλεσα τότε την κα Αλαχούζου να ανοίξει τον υπολογιστή της προς διαπίστωση ότι η καρτέλα του ενδιαφερόμενου είναι ενημερωμένη. Πραγματικά στην καρτέλα του ήταν καταγεγραμμένη λεπτομερώς όλη η πορεία του φακέλλου του με τις συγκεκριμένες ημερομηνίες. Η ίδια καρτέλα, όπως με διαβεβαίωσε η κα Αλαχούζου, εμφανίζονταν και στον Η/Υ της κας Λαΐνα, η άθλια συμπεριφορά της οποίας είχε πλέον αποκαλυφθεί πλήρως. Την ενημέρωσα ότι το θέμα που δημιουργήθηκε είναι πολύ σοβαρό και ότι έχω υποχρέωση να πληροφορήσω την κα Υπουργό Παιδείας. Την παρακάλεσα προς τούτο να εκτυπώσει τη σελίδα με όλα τα στοιχεία και την πορεία του φακέλλου ως αδιάψευστο πειστήριο της αχαρακτήριστης συμπεριφοράς της υπαλλήλου του ΔΟΑΤΑΠ. Μετά την παρέλευση ενός “νεκρού χρόνου”, που φανέρωνε μία διστακτικότητα, η εκτύπωση έγινε και στα χέρια μου έχω το σχετικό ντοκουμέντο. Αποδεικνύεται έτσι πέραν πάσης αμφιβολίας πού είναι η αλήθεια και πού περισσεύει το ψεύδος.
12. Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι το μεσημέρι της Τρίτης (9.11.09), λίγο πριν τη δημοσίευση στο διαδίκτυο του συγκεκριμένου ρεπορτάζ, η κα Αλαχούζου, Διευθύντρια της Διεύθυνσης Αναγνώρισης Τίτλων, μου τηλεφώνησε από το γραφείο της στο ΔΟΑΤΑΠ, ενώ βρισκόμουν στα Ιωάννινα, και με ενημέρωσε ότι ο Αντιπρόεδρος του Οργανισμού υπέγραψε και αυτός τα σχετικά έγγραφα αναγνώρισης των τίτλων του ενδιαφερόμενου και ότι η όλη διαδικασία θα ολοκληρωθεί σε μία εβδομάδα περίπου.
Κυρία Κοκκόρη,
Στις 8.3.2005 κατά την ψήφιση του ν/σ για την ίδρυση του ΔΟΑΤΑΠ είχα αναφέρει τα εξής: “Ο νέος φορέας που δημιουργείται οφείλει από την πρώτη στιγμή να κριθεί ως απολύτως φερέγγυος στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας. Στοιχεία όπως η αξιοπιστία, η αποτελεσματικότητα, η διαφάνεια, η αξιοπρέπεια του πολίτη θα κρίνονται καθημερινά ...”. Η κα Λαΐνα με τη συμπεριφορά της επιβεβαίωσε με τον πιο θλιβερό τρόπο όσα καταμαρτυρούν στο ΔΟΑΤΑΠ οι πολίτες που καθημερινά έρχονται σε επαφή μαζί του. Είναι κρίμα μία υπάλληλος, και μάλιστα η γραμματέας του Προέδρου, να παραπληροφορεί αντί να πληροφορεί τους πολίτες και στη συνέχεια να ψεύδεται ασύστολα εκθέτοντας τον Οργανισμό που υπηρετεί και το πρόσωπο που της εμπιστεύτηκε τη συγκεκριμένη θέση. Στη συμπεριφορά της περίσσεψε απύθμενο θράσος. Η κα Λαΐνα νόμισε ότι η απόσειση των ευθυνών της μπορεί να συντελεστεί με μηνύσεις ή διαρροή ψευδών στοιχείων στα μέσα ενημέρωσης. Πλανάται πλάνην οικτρά. Αναμένω ακόμη μία ταπεινή συγγνώμη. Το λάθος συγχωρείται. Το ψέμα το σιχαίνονται οι πάντες. Πάντως, το να μαθαίνεις από το διαδίκτυο ότι για κάποιους στο ΔΟΑΤΑΠ το δικαίωμα της ενημέρωσης θεωρείται πλέον “απόπειρα βιαιοπραγίας κατά υπαλλήλου”, ε! πάει πολύ. Αιδώς Αργείοι ...
Μιχάλης Χρ. Παντούλας
Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ν. Ιωαννίνων