…πολύφερνη νύφη ή γεροντοκόρη…

…πολύφερνη νύφη ή γεροντοκόρη…

(μια ιδιότυπη προσέγγιση των διαδικασιών επιλογής Περιφερειακού Δ/ντή Εκπ/σης)

Πριν κάποιες μέρες, περπατούσα αμέριμνος στο πλακόστρωτο της πλατείας Μαβί-λη με κατεύθυνση γνωστό καφέ φίλων μου, για την καθορισμένη σαββατιάτικη συνάντησή μας, όταν ξαφνικά άκουσα μια γνωστή φωνή να με καλεί. Πλησίασα… τέσ-σερα άτομα όλοι τους συνάδελφοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι απολάμβαναν τον καφέ τους… και μάλλον σχολίαζαν, όπως κατάλαβα από τον υπαινιγμό του «καλούντος», τα τεκταινόμενα και τις διοικητικές αλλαγές που πιθανόν θα γίνουν στο χώρο της εκπαί-δευσης, «…τι έγινε συνεδριάσατε βγάλατε τα ονόματα που θα επανδρώσουν την δι-οίκηση…», συνέχισε απτόητος ο εν λόγω συνάδελφος. Προσπέρασα την κακεντρέχειά του με χιούμορ…την δε αστεία ονοματολογία λέγοντας: «θα δείτε πράγματα που θα σας εκπλήξουν, και δεν αναφέρομαι μόνο στα ονόματα, αλλά κυρίως στις συντριπτικές αλλαγές που θα γίνουν στη διάρθρωση της διοίκησης», και έφυγα ικανοποιημένος που ανέτρεψα την ατζέντα του «πρωινού καφέ» της παρέας, αφού το μήνυμα στο κινητό δεν μου άφηνε χρονικά περιθώρια περαιτέρω ανάλυσης.
Από την μία έχουν την πλάκα τους όλα τούτα με την ονοματολογία,
από την άλλη όμως δυστυχώς καταδεικνύουν τον βαθμό αποδοχής, αλλά και νομιμοποίησης μιας αναξιοκρατικής αν όχι αντιδημοκρατικής διαδικασίας επιλογής κομματικών διοική-σεων μετά από κάθε εκλογική εναλλαγή, κάτι ανεπίτρεπτο αφού προσβάλλει βάναυσα το αίσθημα δικαίου, αν όχι την νοημοσύνη.
Και ενώ αυτά συμβαίνουν εκτός των αιθουσών διδασκαλίας, ξεκίνησε ήδη και η διαδικασία επιλογής Διευθυντών Περιφερειακής Εκπαίδευσης μέσω της διαδικτυακής υποβολής βιογραφικών, τροφοδοτώντας με νέα δεδομένα τις συνάξεις των συνα-δέλφων.
Και τι δεν άκουσα γι’ αυτή την άμοιρη διαδικασία, σίγουρα έχει τα τεχνικά της προβλήματα αλλά τουλάχιστον, είναι ένα βήμα ανατροπής των μέχρι τώρα δεδομένων. Η προσπάθεια μείωσης της φερεγγυότητάς της με χαρακτηρισμούς ή ατυ-χή παραδείγματα, όπως με αναφορά σε συγκεκριμένο συνάδελφο με πλούσιο βιογρα-φικό και αμφίβολη καταλληλότητα, που προέρχονται κυρίως από κάποιους που είχαν «στρώσει αλλιώς» ή και ακόμη χειρότερα, περίμεναν την επαύριον της εκλογικής νίκης να χτυπήσει το τηλέφωνό τους, είναι το λιγότερο απρεπείς μην πω συμπλεγματικές. Εδώ, δε δοκιμάζεται μόνο η επιτυχία και η αξιοπιστία της όλης διαδικασίας, αλλά δοκιμάζεται κυρίως η σοβαρότητα και η υπευθυνότητα όσων από μας συμμετάσχουν σ’ αυτή, και κάτι ακόμη, δε γελοιοποιείται από τον όγκο των δηλώσεων, αλλά κυρίως από την γελοιότητα των δηλούντων.
Αφήνω λοιπόν, κατά μέρος τη διαδικασία και κυρίως αυτούς που θα επωμισθούν το βάρος της αξιοπιστίας της και σας προσκαλώ σε ένα ιδιότυπο διάλογο ανίχνευσης των στοιχείων που θα πρέπει να απαρτίζουν έναν φέρελπι υποψήφιο - διοικητικό στέλεχος.
Ξεκινάω με το ερώτημα : Υπάρχουν προσδιορισμένες και σαφείς απαιτήσεις από μια διοικητική δομή; Αμφιβάλω… Χρόνια τώρα η δημόσια διοίκηση κινείται πάνω σε ένα υποτυπώδες και αναχρονιστικό πλαίσιο λειτουργίας, και επιβιώνει μόνο λόγω των χα-μηλών προσδοκιών. Ένα πλαίσιο, που ευνουχίζει την ανθρώπινη προσπάθεια, βαπτίζει ικανότητα την «ύποπτη καπατσοσύνη», δεν ενοχλείται από τη ραθυμία, και το χειρό-τερο, επιτρέπει να λοιδορείται η συνέπεια και εργατικότητα. Πέρα από κάθε λογική … αποθεώνεται ο αυτοσχεδιασμός, ενώ η καινοτομία θεωρείται πολλές φορές «πα-ρεκτροπή» διεκδικώντας επίσης μια παγκόσμια πρωτοτυπία και με την ευκολία που ενσωματώνει και εκμηδενίζει τα θετικά στοιχεία κάθε εκσυγχρονιστικής απόπειρας, όπως π.χ. την είσοδο των νέων τεχνολογιών, που αντί να μειώσουν τη γραφειοκρατία και τη σπατάλη χαρτιού την αύξάνει.
Συνάδελφοι, συμπερασματικά η σημερινή δημόσια διοίκηση προτάσσει τη διαχει-ριστική διεκπεραίωση, παρά την παραγωγική αποτελεσματικότητα, …οπότε αντί να ψάχνουμε το προφίλ των υποψηφίων στελεχών της σε αυτή την παρακμιακή εκδοχή της, μηπως θα ήταν καλύτερα να το προσδιορίσουμε σε μια πιο σύγχρονη …
Ας έλθουμε και στα δικά μας. Κανέναν δεν κολακεύει η σημερινή εικόνα της Δι-οίκησης συνολικά στην εκπαίδευση, όχι μόνο για την υπερβολική πληθυσμιακή της σύνθεση, αλλά και για την απίστευτη διασπορά της σχεδόν σε όλο το λεκανοπέδιο.
Απαιτείται επειγόντως η σαρωτική αναδιάρθρωση της με κατάργηση των Γραφείων Εκπαίδευσης, μη εξαιρουμένης και της Περιφερειακής Διοίκησης, αναδόμηση των δύο Διευθύνσεων με συρρίκνωση υπηρεσιών και αντικατάστασή τους από ευέλικτες και σύγχρονες γραμματείες.
Επιστρέφοντας στη διαδικασία επιλογής Περιφερειακού Διευθυντή, ελπίζω… με προθεσμία, εκτός κι αν με διαψεύσουν οι εξελίξεις…, προσθέτοντας κάποιους προβλη-ματισμούς για δημόσια διαβούλευση
Όσο υπέρτατο διαχειριστικό προσόν είναι για κάποιους ο «αέρας» από την συν-δικαλιστική τους «υπερέκθεση», άλλο τόσο είναι η συνεργατική ικανότητα για κά-ποιους άλλους. με μεταπτυχιακή ή διδακτορική διατριβή. Το καθένα έχει την αξία του αλλά μέχρις εκεί, ακόμη και η διοικητική εμπειρία που θα μπορούσε να είναι ένα ση-μαντικό εφόδιο, μοιάζει αποψιλωμένο αφού η λογική … θα μάθουμε στου κασίδη το κεφάλι…, μπορεί να μας συμπεριλάβει όλους. Δυστυχώς το επικοινωνιακό ταλέντο και η ικανότητα στην διαχείριση των διαπροσωπικών σχέσεων, παραμένουν οι μόνες στα-θερές αξίες, άσχετα αν καταστρατηγούνται, αφού καμία ουσιαστική επιμορφωτική προσέγγιση για διοικητικά θέματα, δεν είδαμε όλα αυτά τα χρόνια.
΄Υστερα απ’ αυτά, αναμένουμε με ενδιαφέρον πως θα αυτοπροσδιοριστεί η πορεία της Περιφερειακής Διοίκησης από εδώ και πέρα… και ποιο μέρος από τον τίτλο του σημειώματός μου θα επιβεβαιώσει η αξία της θέσης.

Βαγγέλης Θεοδώρου
Καθηγητής Πληροφορικής