Παραλληλισμοί

Γράφει ο Ευθύλογος
Είναι τόσο καταιγιστικές οι εξελίξεις και στο εσωτερικό αλλά και στον διεθνή ορίζοντα, που κάθε προσπάθεια έστω και απλής καταγραφής φαντάζει μάταια, ενώ ακόμη και ένας στοιχειώδης σχολιασμός είναι σχεδόν ανέφικτος. Πώς να σχολιάσεις όταν το χτες (κυριολεκτικά) φαίνεται τόσο μακρινό και τόσο αισιόδοξο;Ταυτόχρονα βέβαια τέτοια συγκυρία γεγονότων είναι αδύνατον να αφήσει αδιάφορους τους θαμώνες των ανά την επικράτεια καφενέδων.O παραπάνω πρόλογος δεν αποτελεί το μόνο άλλοθι για την πολυήμερη απουσία μου.Υπάρχει και άλλος λόγος που οφείλεται στο ένστικτο της αυτοπροστασίας.Για να γράψει κάποιος δυο αράδες που να έχουν και κάποιο νόημα και ταυτοχρόνως να μην κινδυνεύει να βρεθεί στο εδώλιο για εξύβριση, απαιτείται ένα μίνιμουμ ψυχραιμίας, Και δεν είμαι βέβαιος ότι μπορώ να διατηρήσω την ψυχραιμία μου κάτω από τέτοιες συνθήκες και με τέτοιο χοντρό δούλεμα που εισπράττω ως πολίτης. Πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά;Πως πρέπει να νοιώσω όταν αρμόδια χείλη με πληροφορούν ότι:«Βιώνουμε αυτή την περίοδο μια βαθιά διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση με απρόβλεπτη διάρκεια και παράλληλα έχουμε μια έξαρση του διεθνούς πληθωρισμού με τις αυξήσεις των τιμών του πετρελαίου, των τροφίμων και των άλλων πρώτων υλών. . . .» [1]Αγνοεί φαίνεται ο εν λόγω φαιδρός τσάρος ότι οι ευφυείς πολιτικοί προβλέπουν τις κρίσεις πολύ πριν εκδηλωθούν και δεν τις αντιλαμβάνονται εκ των υστέρων!Δηλαδή κατά τι έγινε σοφότερος ο ελληνικός λαός μετά από αυτή τη βαρύγδουπη δήλωση;Ας έλεγε τουλάχιστον κι αυτός ότι «η πτώση στο χρηματιστήριο έχει ημερομηνία λήξης, την επομένη των Εκλογών».Θα πετύχαινε με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.Πρώτον θα έδινε το εναρκτήριο λάκτισμα για την έναρξη της προεκλογικής περιόδου και δεύτερον θα αποδείκνυε άλλη μια φορά ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται.[2]Βέβαια είναι άγνωστο αν επαναλαμβάνεται ως τραγωδία ή ως φάρσα, αλλά με δεδομένο ότι συνήθως οι πρωταγωνιστές είναι καραγκιόζηδες, μάλλον η δεύτερη εκδοχή είναι η πιθανότερη.
Αν είχαν έστω και στοιχειώδη νοημοσύνη οι εκάστοτε αρμόδιοι δεν θα φτάναμε σ’ αυτό το θλιβερό σημείο που βρισκόμαστε σήμερα ως χώρα!Με όλους τους δείκτες - παραγωγικότητας, ανταγωνιστικότητας, ανάπτυξης κλπ. - να υποχωρούν αν όχι να κατακρημνίζονται, πλην εκείνου της διαφθοράς!Και με ένα δημόσιο χρέος που υπερβαίνει τα 250 δισεκατομμύρια €, πράγμα που σημαίνει ότι σε κάθε τετραμελή οικογένεια αντιστοιχεί περίπου 90000 € δημόσιο χρέος! Καταλαβαίνετε τώρα πως δικαιολογείται η πολυτελής ζωή κάποιων, που εκπλήσσει κάποιους άλλους;
Όλα ερμηνεύονται βάσει της αρχής :
«Εγώ τα τρώω, όλοι τα χρωστάμε».


Άλλωστε αυτή η ελληνική πατέντα είναι από τα λίγα εξαγώγιμα προϊόντα μας μου φαίνεται; Γιατί, τι παραπάνω προσπαθεί να πετύχει το οικονομικό επιτελείο του πλανητάρχη με τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια που θα τα φεσώσει στους φορολογουμένους αμερικανούς πολίτες;Η μητρόπολη του καπιταλισμού σε μια περίεργη επίδειξη σοσιαλιστικής έξαρσης θυμήθηκε ξαφνικά το κράτος και την .. . . κοινωνικοποίηση των ζημιών. (κάτι μου θυμίζει από τα παλιά η ορολογία)Για τις επενδυτικές τράπεζες και για τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, κουβέντα.Για τους αγύρτες μεγαλογιάπηδες του κώλου, που εμφάνιζαν επί χρόνια ανύπαρκτα λογιστικά κέρδη για να αυξάνουν σε δυσθεώρητα ύψη τα δικά τους bonus, ούτε λέξη!Εδώ ξέρετε πόσα παίρνουν κάποιοι διοικητές οργανισμών και δημοσίων επιχειρήσεων που πάνε κατά διαόλου κάτω από την εμπνευσμένη ηγεσία τους!Μόνο ο Σαρκοζί ψέλλιζε κάτι για την τιμωρία των υπευθύνων «όπου απαιτείται» και την «πλήρη ανοικοδόμηση του καπιταλισμού, με γνώμονα την αντικατάσταση της αδιαφάνειας από τη διαφάνεια»Δεν σας θυμίζει λίγο εκείνες τις δικές μας κορώνες «οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν όσο ψηλά κι αν βρίσκονται;» Θυμάστε πολλές τιμωρίες;Όσο για τη . . . glasnost, ας την αφήσουμε στο μνήμα της καλλίτερα.
Και για να γυρίσουμε στα δικά μας.Για μια κρίση που όχι απλά βρίσκονταν προ των πυλών αλλά είχε εγκατασταθεί από χρόνια στο παγκοσμιοποιημένο μοντέλο του καπιταλισμού, οι δικοί μας θλιβεροί αρμόδιοι όχι μόνον δεν είχαν πάρει μυρουδιά αλλά μέχρι πριν έξη μήνες εμφανίζονταν χαμογελαστοί, αισιόδοξοι και με . . . θωρακισμένη οικονομία. (Μόνο στο τελευταίο εξάμηνο ξύπνησαν ή κατάλαβαν ότι δεν μπορούν να εμπαίζουν τους πάντες για πάντα).Όπως ακριβώς το ίδιο και εξίσου ανερυθρίαστα ισχυρίζονταν και οι προηγούμενοι φωστήρες και σωτήρες της οικονομίας. Βέβαια με το 25 % του πληθυσμού κάτω από το όριο φτώχειας, με τη γενιά των 700 €, με εταιρείες ενοικίασης εργαζομένων, με το δημόσιο να υπολειτουργεί λόγω έλλειψης ή στρεβλής αξιοποίησης του προσωπικού, με μείωση των δημοσίων επενδύσεων, με την Δημόσια Υγεία και την Παιδεία να παραπαίουν, με ανεκτέλεστους προϋπολογισμούς, με . . . με . . . και αδιαφορώντας για το ανθρώπινο κόστος, θωρακίζεται εύκολα η οικονομία. Και όμως ούτε αυτό το κατάφεραν!
Και πώς να το καταφέρουν αφού είναι εκτός πραγματικότητας;Αφού καμάρωναν για ανύπαρκτα επιτεύγματα αγνοώντας το αυτονόητο.Αυτό που πριν λίγες μέρες τόνισε ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας (FED) Μπεν Μπερνάνκι λέγοντας ότι «η μεγάλη οικονομική κρίση, η οποία ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο, όχι μόνον δεν εξασθενεί, έως και σήμερα, αλλά αρχίζει να αφορά το σύνολο της αμερικανικής οικονομίας».
Και είναι γνωστό ότι ακόμη και όταν φταρνίζεται η αμερικανική οικονομία, παθαίνουν πνευμονία οι υπόλοιπες. Σκεφτείτε τώρα!!!
********************
[1] Δήλωση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφη. (2/10/2008)
[2] Θα θυμάστε υποθέτω την προ οκταετίας περίπου αντίστοιχη δήλωση του άλλου μεγάλου οικονομικού εγκεφάλου. Ακόμη προβληματίζομαι αν ήταν βλάξ ή αγύρτης.Υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι παρασύρθηκαν από τις δηλώσεις του με αποτέλεσμα να καταστραφούν οικονομικά. Υπήρξαν άνθρωποι που αυτοκτόνησαν.Και όμως κυκλοφορεί ελεύθερος! Και ποιος ξέρει με τι είδους φιλοδοξίες!

Ευθύλογος