Γράφει ο Ευθύλογος
Ποτέ άλλοτε τόσο πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι
δεν κατέβαλαν τόσο μεγάλη προσπάθεια,
δεν αγανάκτησαν τόσο πολύ,
δεν έβρισαν τόσο πολύ,
δεν χρησιμοποίησαν τόσο πολλούς Η. Υ.
και δεν δαπάνησαν τόσο πολύ χρόνο,
για να πετύχουν τόσο λίγα αποτελέσματα.
Δεν φτάνει που στήθηκε ένα ασαφές ερωτηματολόγιο,
δεν φτάνει που η καταληκτική ημερομηνία συμπίπτει με την ημερομηνία έναρξης της απογραφής για 80000 – 90000 υπαλλήλους,
δεν φτάνει που το έντυπο προετοιμασίας είναι διαφορετικό από το τελικό ερωτηματολόγιο,
δεν φτάνει που στις «συχνές ερωτήσεις» περιέχονται έννοιες που δεν υπάρχουν στο έντυπο προετοιμασίας (π.χ. οργανική θέση),
δεν φτάνει που κάθε λίγο τροποποιείται το περιεχόμενο στις λίστες,
δεν φτάνει που οι λίστες ανοίγουν «κατά βούληση»
αλλά καλλιεργήθηκε και κλίμα πανικού αφού:
1) Μετά την καταληκτική ημερομηνία, δε θα γίνεται δεκτή η αίτηση.
2) Όσοι δεν απογραφούν δεν θα........... πληρωθούν.
Και περίμεναν οι ξύπνιοι να μη «μπουκώσει» το σύστημα;
Και δεν έφταναν όλα αυτά, εμφανίστηκαν και κάποιοι «υπεράνω» που το παίζουν «λειτουργοί» και δεν θέλουν να απογραφούν.
Τους προσβάλλει ο όρος «δημόσιοι υπάλληλοι».
Είναι να μη καμαρώνουμε με τις όψιμες ευαισθησίες τους;
Μάλλον κάτι πιο πονηρό κρύβεται από πίσω.
Και συνήθως το πονηρό έχει να κάνει με τον μαμωνά.
Δεν μπορεί «εμείς οι λειτουργοί, να παίρνουμε τα ίδια με τους κοινούς θνητούς». Μακάρι να κάνω λάθος αλλά θα δείξει.
Αχ κατακαημένη - και κατακαμένη - πατρίδα μου.
Μια απορία μόνο έχω.
Γιατί δεν κρεμάμε έξω από κάθε δημόσια πόρτα μια πινακίδα που να γράφει:
«Για ότι στραβό κι ανάποδο θα αντιμετωπίσετε εδώ μέσα, ζητάμε εκ των προτέρων συγγνώμη αλλά τόση προκοπή έχουμε»
Πολλαπλό το όφελος.
Και η αναγκαία αυτοκριτική θα είχε γίνει αλλά και ο πολίτης θα προετοιμάζονταν ψυχολογικά.
Και ίσως έτσι, κάποτε καταλαβαίναμε και το χάλι μας.
Αυτό κι αν θα ήταν ωφέλιμο!
Γιατί όποιος δεν αντιλαμβάνεται την κατάντια του και καμαρώνει για τις δήθεν αρετές του αντί να ντρέπεται για τα κουσούρια του, δεν έχει καμιά πιθανότητα να βελτιωθεί.
Ευθύλογος
Ποτέ άλλοτε τόσο πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι
δεν κατέβαλαν τόσο μεγάλη προσπάθεια,
δεν αγανάκτησαν τόσο πολύ,
δεν έβρισαν τόσο πολύ,
δεν χρησιμοποίησαν τόσο πολλούς Η. Υ.
και δεν δαπάνησαν τόσο πολύ χρόνο,
για να πετύχουν τόσο λίγα αποτελέσματα.
Δεν φτάνει που στήθηκε ένα ασαφές ερωτηματολόγιο,
δεν φτάνει που η καταληκτική ημερομηνία συμπίπτει με την ημερομηνία έναρξης της απογραφής για 80000 – 90000 υπαλλήλους,
δεν φτάνει που το έντυπο προετοιμασίας είναι διαφορετικό από το τελικό ερωτηματολόγιο,
δεν φτάνει που στις «συχνές ερωτήσεις» περιέχονται έννοιες που δεν υπάρχουν στο έντυπο προετοιμασίας (π.χ. οργανική θέση),
δεν φτάνει που κάθε λίγο τροποποιείται το περιεχόμενο στις λίστες,
δεν φτάνει που οι λίστες ανοίγουν «κατά βούληση»
αλλά καλλιεργήθηκε και κλίμα πανικού αφού:
1) Μετά την καταληκτική ημερομηνία, δε θα γίνεται δεκτή η αίτηση.
2) Όσοι δεν απογραφούν δεν θα........... πληρωθούν.
Και περίμεναν οι ξύπνιοι να μη «μπουκώσει» το σύστημα;
Και δεν έφταναν όλα αυτά, εμφανίστηκαν και κάποιοι «υπεράνω» που το παίζουν «λειτουργοί» και δεν θέλουν να απογραφούν.
Τους προσβάλλει ο όρος «δημόσιοι υπάλληλοι».
Είναι να μη καμαρώνουμε με τις όψιμες ευαισθησίες τους;
Μάλλον κάτι πιο πονηρό κρύβεται από πίσω.
Και συνήθως το πονηρό έχει να κάνει με τον μαμωνά.
Δεν μπορεί «εμείς οι λειτουργοί, να παίρνουμε τα ίδια με τους κοινούς θνητούς». Μακάρι να κάνω λάθος αλλά θα δείξει.
Αχ κατακαημένη - και κατακαμένη - πατρίδα μου.
Μια απορία μόνο έχω.
Γιατί δεν κρεμάμε έξω από κάθε δημόσια πόρτα μια πινακίδα που να γράφει:
«Για ότι στραβό κι ανάποδο θα αντιμετωπίσετε εδώ μέσα, ζητάμε εκ των προτέρων συγγνώμη αλλά τόση προκοπή έχουμε»
Πολλαπλό το όφελος.
Και η αναγκαία αυτοκριτική θα είχε γίνει αλλά και ο πολίτης θα προετοιμάζονταν ψυχολογικά.
Και ίσως έτσι, κάποτε καταλαβαίναμε και το χάλι μας.
Αυτό κι αν θα ήταν ωφέλιμο!
Γιατί όποιος δεν αντιλαμβάνεται την κατάντια του και καμαρώνει για τις δήθεν αρετές του αντί να ντρέπεται για τα κουσούρια του, δεν έχει καμιά πιθανότητα να βελτιωθεί.
Ευθύλογος
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου