Σάββατο πρωί, τέλος Σεπτεμβρίου
γύρω στις 12 το μεσημέρι κατά τα συνηθισμένα, κατεβαίνω στη ταβέρνα στου
ΚΑΤΣΑΡΟΥ στο χωριό μας .
Παραξενεύτηκα είναι
αλήθεια γιατί τέτοια ώρα είχε αρκετό
κόσμο και μάλιστα χωριανούς γυναίκες και άνδρες, που δεν συχνάζουν στο καφενείο
και ιδιαίτερα το Σάββατο.
Ρωτάω ανήσυχα « τι συμβαίνει» και με ενημερώνουν ότι περιμένουν τον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Ρώτησα έρχεται ταχυδρόμος Σαββατιάτικα !!! μου λένε όποτε
βολεύει…
Πάει καλά περίμενα
και γω να δω τον ταχυδρόμο του «2019» στο ΚΑΛΕΝΤΖΙ μας και για λόγους
συναισθηματικής φόρτισης (ως γιος
ταχυδρόμου ).
Είχα αναμνήσεις από το ταχυδρόμο του « χωριού» από μικρός,
όταν ο πατέρας μου (κ. ΒΑΣΙΛΗΣ ) ήταν στο ταχυδρομείο και παράλληλα ταχυδρόμος στο
ΚΑΛΕΝΤΖΙ και τα ΠΛΑΙΣΙΑ και μοίραζε τα μαντάτα από σπίτι σε σπίτι.
Ήρθε στο μυαλό μου η
εικόνα του κ. ΑΝΔΡΕΑ και του κ. ΓΙΩΡΓΟΥ όπως και του ΔΗΜΗΤΡAKH αργότερα με τις φουσκωτές τσάντες όταν έπαιρναν σβάρνα τα χωριά μεταφέροντας τα καλά
και άσχημα νέα στους μόνιμους κατοίκους.
Αναρωτήθηκα με περισσή θλίψη. Γυρίσαμε τόσο πίσω στο
χρόνο!!! Τι δεν κάναμε σωστά;;;
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε στο ΚΑΤΣΑΡΟ ένας κύριος
.jpg)
