Να ζωντανέψουμε το κίνημά μας!

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και το Υπουργείο Παιδείας εφαρμόζοντας με ευλάβεια την
πολιτική του τρίτου και Αριστερού μνημονίου αποδομούν την εκπαίδευση, περικόπτουν
μισθούς και συντάξεις, εφαρμόζουν μια όλο και πιο άγρια φορολογία, ανατρέπουν
εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών και προχωρούν με τον πιο αντιεκπαιδευτικό τρόπο
στην αναδιοργάνωση των ωρολογίων προγραμμάτων και των συνθηκών διδασκαλίας των
διάφορων γνωστικών αντικειμένων.
Και το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ δεν παρουσιάζεται πουθενά με τη δική του πρόταση για το δημόσιο
σχολείο, για τη μεταρρύθμιση που απαιτεί η εκπαίδευση. Εδώ και μήνες, η αριστερή
πλειοψηφία και το προεδρείο ΣΥΝΕΚ– ΔΑΚΕ δεν μπορούν να διαμορφώσουν μια συνολική
άποψη για το σχολείο και τον εκπαιδευτικό και επιδίδονται σε σπασμωδικές κινήσεις - και
πάντα πίσω από τις πρωτοβουλίες του Υπουργού παιδείας. Η ΟΛΜΕ δεν έχει πάρει ούτε
καν θεωρητική θέση για τα περισσότερα ζητήματα που έχει ανοίξει η συγκυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Δεν προτείνει και δεν εισηγείται τίποτα για τις Γενικές Συνελεύσεις του

Ν. Τσούλιας

(3ο ΓΕΛ Ζωγράφου)

κλάδου!
Τελικά ποιος είναι ο ρόλος της ΟΛΜΕ, αν το Διοικητικό Συμβούλιο είναι απλώς
παρατηρητής της αποδόμησης της εκπαίδευσης και επιδίδεται σε επικοινωνιακούς και
μόνο ακτιβισμούς; Να κανονίζει την ημερομηνία και το ξενοδοχείο της Γενικής Συνέλευσης
των προέδρων των ΕΛΜΕ, δηλαδή να διεκπεραιώνει την εργασία των υπαλλήλων της; Αυτή
είναι η αγωνιστική κουλτούρα του εκπαιδευτικού κινήματος; Για ποιο λόγο υπάρχει το
Διοικητικό Συμβούλιο, αν δεν ανταποκρίνεται στην καταστατική του ευθύνη να προτείνει
και να καθοδηγεί τις συζητήσεις στον κλάδο των εκπαιδευτικών και να υλοποιεί τις
αποφάσεις; Και όλα αυτά συμβαίνουν σε καιρούς νεοφιλελεύθερης και σκληρά ταξικής
πολιτικής εκ μέρους της κυβέρνησης. Ανοίγει το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ τη διαδικασία των Γενικών
Συνελεύσεων. Γνωρίζει όμως πολύ καλά ότι χωρίς εισήγηση της ΟΛΜΕ κανένα πρόγραμμα
δράσης

ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΜΠΟΡΙΟ

ΚΤΙΡΙΟ Γ. ΣΤΑΥΡΟΥ  ΠΕΡ. Δ/ΝΣΗ  ΕΚΠ/ΣΗΣ

ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΜΠΟΡΙΟ

( Γράφει ο Βαγγέλης Θεοδώρου)

Δεν μου αρέσει ΚΑΘΟΛΟΥ αυτή η εικόνα όχι τόσο γιατί ρυπαίνει ..και το κάνει.. ένα από τα κτίρια «κοσμήματα» της Πόλης μας, αλλά και γιατί προσβάλει και την ίδια την ιστορία του. Εδώ φιλοξενήθηκαν παιδιά φτωχά ή και ορφανά, εδώ «εκπαιδεύτηκακ», έμαθαν μια τέχνη χρήσιμη για αυτούς και την κοινωνία και δεν αισθάνθηκαν ποτέ εμπορικό προϊόν. Και βεβαίως δεν μπορεί να «ταλαιπωρείται» ένα κτίριο που αποτελεί σημείο αναφοράς για τους επισκέπτες αυτής της Πόλης, επειδή τυχαίνει η τωρινή του χρήση να «φιλοξενεί» τις διοικητικές υπηρεσίες εκπαίδευσης.  Δεν συμφωνώ καθόλου με το σύνθημα συνάδελφοι και φίλοι και εν πολλοίς δεν το καταλαβαίνω κιόλας. Δεν ξέρω τι εννοούν οι συνάδελφοι ή ΜΑΛΛΟΝ ξέρω, αλλά ΕΙΝΑΙ και αυτό μια ακόμη ατυχής έκφραση ΔΥΣΤΥΧΩΣ ενταγμένη σε μια λεξιπενή, φτωχή  και στερεμένη από ιδέες λογική που μαστίζει χρόνια τώρα το συνδικαλιστικό μας κίνημα. Έχει πολλά ΔΟΜΙΚΑ προβλήματα η Εκπαίδευση, αλλά  και ταλανίζεται από έναν ασαφή προσανατολισμό, που δεν την βοηθάει να βρει ένα βηματισμό, όχι όμως και έτσι. Άκου «ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ» ένας άστοχος  χαρακτηρισμός, που όχι μόνο αδικεί κατάφωρα, αλλά και προσβάλει την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά πρωτίστως τους συνάδελφους εκπαιδευτικούς που συμμετέχουν σε αυτή, που  υποτίθεται ότι βοηθάει «διεκδικητικά» κάτι που δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που δεν κατανόησαν οι εμπνευστές του... ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ είναι διαφορετικά όταν ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ή για να το επεκτείνω εμπορευματοποιημένη δραστηριότητα  είναι μια  αδιάφορη δραστηριότητα… που μόνη της ιδιότητα είναι η εμπορευσιμότητα της…Αυτός που δουλεύει, αδιαφορεί για το ίδιο το έργο του, για το σκοπό του έργου, αλλά και για τον «αγοραστή» αυτού του έργου. Εκτός αν εννοούν ότι ο «αγοραστής» είναι όλες οι ξένες αγορές που απορροφούν τους πτυχιούχους μας.

Ως εμπόρευμα… Τι να πω μπερδεύτηκα… μεγάλη κουβέντα άνοιξα. Και τέλος πάντων είναι τόσο πλούσια η Ελληνική γλώσσα που μπορεί να προσδιορίσει, αλλά και να στηλιτεύσει τις όποιες αδυναμίες της, αλλά και να εκφράσει με συνέπεια και σαφήνεια τα τις διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών. Τελευταία παρατηρείται μια κάποια κινητικότητα στην εκπαίδευση από μεριάς Υπουργείου. Είμαι από εκείνους που έβλεπα και βλέπω θετικά τις όποιες αλλαγές  προωθούνταν κατά καιρούς που μπορεί να μην αποτελούν τομή για την εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά τουλάχιστον διόρθωναν κάποια από τα κακώς κείμενα. Με το ίδιο ενδιαφέρον παρακολουθώ και τις τωρινές προσεγγίσεις και θα πω, ότι πολλές από αυτές έχουν αρκετό ενδιαφέρον και σε σωστή κατεύθυνση. Δεν ξέρω αν τελικά αποδειχθούν πυροτεχνήματα, ή μια ακόμη χαμένη ευκαιρία χάραξης μιας υποφερτής και με στόχευση εκπαιδευτικής πορείας, αλλά θα είναι σίγουρα αλλά και ένα ακόμη λάθος να απέχουμε «εκκωφαντικά» και να μην συμβάλλουμε με προτάσεις ιδέες και κυρίως με την εμπειρία μας στις όποιες αλλαγές δρομολογούνται. Η βελτίωση του εκπαιδευτικού περιβάλλοντος μέσα και έξω από τις αίθουσες περνάει και από εμάς και δεν νομιμοποιούμαστε να φυγομαχούμε…και ειδικά τώρα στο και πέντε…

Βαγγέλης Θεοδώρου

Καθηγητής πληροφορικής